نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• محمد کشاورز

استادیار گروه ایران‏شناسی، دانشکده ایران‏شناسی، دانشگاه ولی‏عصر(عج) رفسنجان، ایران.

چکیده

به مجموعه مطالعات درباره ایران، به ویژه مطالعات تاریخی، ادبی، فرهنگی، جغرافیایی و زبانی ایران‏شناسی می‏گویند. علمی که قدمتی چهار سده‏ای دارد و واضع آن غربی‏ها بوده‏اند. ایران‏شناسی در این چهار قرن از تاسیس اولین مدارس آموزش زبان در کشورهایی مانند فرانسه و انگلیس تا تاسیس رشته ایران‏شناسی در دانشگاه‏های مطرح دنیا تحولات عظیمی را پشت سر گذاشته است. در قرن بیستم میلادی برخی از ایرانیان نیز به دلیل رفت و آمد به اروپا و مشاهده روش کار خاورشناسان و ایران‏شناسان، وارد عرصه ایران‏شناسی شدند و انحصار ایران‏شناسی غربیان را در هم شکستند. این پژوهش با روش تحقیق تاریخی و رویکرد توصیفی – تحلیلی در صدد پاسخ دادن به این سوال است که فرایند شکل‏گیری و پیدایش ایران‏شناسی ملی چگونه بوده است؟ دستاوردهای این پژوهش نشان می‏دهد که از سویی سواد ناکافی ایرانشناسان غربی، پروژه ایران‏شناسی نفوذ و  بیان مغرضانه نتایج تحقیقات توسط خاورشناسان و ایران‏شناسان و از سویی دیگر، ارایه علمی به دور از تعصب و جانب‌نگری توسط پژوهشگران ایرانی، خود‏شناسی در مقابل دیگرشناسی، شناساندن ظرفیت‏ های فرهنگی و تاریخی ایران به سراسر دنیا، علاقه پژوهشگران به تحقیق درباره ایران و حمایت دولت از پژوهش‏های ایران‏شناسی سبب شکل‏ گیری «ایران‏شناسی ملی» در قرن معاصر شده است. پژوهشگرانی چون علامه قزوینی و پورداود، به عنوان اولین ایران‏شناسان ملی، گام‏های بسیار مهمی  در ترویج علم ایران‏شناسی برداشتند و افرادی چون عباس اقبال، مجتبی مینوی، ایرج افشار و ... ادامه‏دهنده راه آنان بودند. تاسیس کتابخانه پهلوی در دهه 1340ش، نقطه عطفی در مطالعات ایران‏شناسی محسوب می‏ شود. ارتباط و همکاری با مراکز ایران‏شناسی و خاورشناسی، همکاری با ایران‏شناسان دنیا، تشکیل آرشیو و کتابخانه مخصوص ایران‏شناسی، سازماندهی کنگره‏های جهانی ایران‏شناسی، پیگیری اطلاعات و انتشارات مراکز جهانی مربوط به فرهنگ ایران و انجام خدماتی درباره فرهنگ و تمدن ایران مانند: تشکیل مراکز جدید ایران‏شناسی، تدریس زبان فارسی در دانشگاه‏های جهان و انتشار مجلات ایران‏شناسی از مهمترین وظایف ایران‏شناسانه این کتابخانه بود. مسئولان کتابخانه به دنبال تعیین سیاست‏های کلی ایران‏شناسی تمامی کشورها از تهران بودند. مرحله بعدی گسترش ایران‏شناسی در دهه 1380ش، اتفاق افتاد. تاسیس بنیاد ایران‏شناسی و راهیابی ایران‏شناسی به دانشگاه ‏ها سبب توسعه و گسترش هر چه بیشتر ایران‏شناسی ملی گردید.

کلیدواژه‌ها

• ایران
• ایران‏شناسی‏ غربی
• ایران‏شناسی ‏ملی
• ایران‏شناسان
• کتابخانه ‏پهلوی

موضوعات

• برای مشاهده مقالات مرتبط با موضوع، روی نام موضوع کلیک کنید.

عنوان مقاله [English]

The nature of Western Iranology and its impact on the emergence and development of National Iranology

نویسنده [English]

• Mohammad Keshavarz

Assistant Professor, Department of Iranian Studies, Vali-e-Asr University of Rafsanjan.

چکیده [English]

The set of studies about Iran, especially historical, literary, cultural, geographical, and linguistic studies, is called Iranology. A science that is four centuries old and was created by westerners. Iranology from the establishment of the first language schools to the establishment of Iranology in the world's major universities has passed great changes in these four centuries. In the twentieth century, some Iranians also entered the field of Iranology due to traveling to Europe and observing the work of orientalists and Iranologists, breaking the monopoly of Iranology of the west. The purpose of this study is to investigate the nature of western Iranology and how "National Iranology" was formed by using descriptive-analytical method. The achievements of this research show that on the one hand insufficient literacy of western Iranologists, Iranology influence project and biased expression of research results by Orientalists and Iranologists and on the other hand scientific presentation away from prejudice and bias by Iranian researchers, self-knowledge versus otherness, recognizing the cultural and historical capacities of Iran to the whole world, researchers' interest in research on Iran, and government support for Iranian studies has led to the formation of "National Iranology" in the contemporary century. Researchers such as Allameh Qazvini and Pourdavod, as the first National Iranologists, took very important steps in promoting the science of Iranology and others like Abbas Iqbal, Mojtaba Minavi, Iraj Afshar, etc. continued their path. The establishment of the Pahlavi Library in the 1340s is a turning point in Iranology. communication and cooperation with Iranology and Oriental Studies Centers, collaboration with Iranologists around the world, creating a special archive and library for Iranology, organizing World Congresses of Iranology, follow up on information and publications of world centers related to Iranian culture and provide services about Iranian culture and civilization such as: the establishment of new centers of Iranology, teaching Persian language in universities around the world and publishing journals of Iranology were among the most important tasks of Iranology in this library. Library officials sought to determine the general Iranian studies policies of all countries from Tehran. The next stage in the development of Iranology occurred in the 1380s. The establishment of the Iranology Foundation and the entry of Iranology into universities led to the further development and expansion of National Iranology.

کلیدواژه‌ها [English]

• Iran
• Western Iranology
• National Iranology
• Iranologists
• Pahlavi Library