دوفصلنامة پژوهشهای ایرانشناسی دانشکدة ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه تهران نشریه‌ای علمی ـ پژوهشی است در زمینه تاریخ و فرهنگ، زبان و ادب و تمدن، آداب و رسوم و سنن ایران حداکثر در دو شماره در سال منتشر می شود.
ویژگیهای کلّی مقاله های مورد پذیرش
- مقاله باید حاصل تحقیقات نویسنده (یا نویسندگان) بوده و در نشریه دیگری منتشر نشده باشد و مادامی که داوری آن در این مجله به پایان نرسیده، به مجله دیگری ارسال نشود.
ممقاله باید به ترتیب شامل عنوان، چکیده، واژههای کلیدی ( 5 تا 7 واژه)، مقدمه، پیکرة اصلی مقاله، بحث و نتیجه گیری، و فهرست منابع باشد مقالات ارسالی باید با قلم B Nazanin به اندازة 13 و 24 سطر در فایل متنی که از بالا و پایین 5 و از راست و چپ 4/5 تنظیم و به همراه یک فایل word (2007 یا 2010) و یک نسخه فایل PDF در سامانه نشریات بار گذاری شود. اندازة قلم چکیده فارسی به واژههای کلیدی باید 11به اندازه و حداکثر 250 کلمه باشد. به علاوه هر مقاله باید دارای یک چکیدۀ انگلیسی با قلم Times News Roman به اندازه 12 در حداکثر 250 کلمه باشد. نام نویسنده، مرتبة علمی، دانشگاه محل تدریس و یا تحصیل نویسنده یا نویسندگان و آدرس پست الکترونیکی و شماره تلفن آنها در صفحه و پوشه‌ای جداگانه هم به فارسی و هم به لاتین پیوست شوند.
-حجم مقاله با احتساب تمام اجزاء آن سوای از چکیده انگلیسی نباید بیشتر از 20 صفحه باشد.
- چکیدة های فارسی و انگلیسی مقاله باید تصویری کلی از مقاله را در 150 تا 250 واژه در اختیار خواننده قرار دهد و شامل بیان مسئله، هدف، روش تحقیق، و یافتههای مقاله باشد.
- مقدمة مقاله ترجیحاً باید شامل موضوع مقاله، پیشینة تحقیق، مبانی نظری و نمایندة تصویری کلی از ساختار مقاله باشد.
- بخش‌های مختلف مقاله باید دارای شمارۀ مجزا باشد. بخش‌های مقاله با بخش 1 که به مقدمه اختصاص دارد شروع میشود. عنوان هر بخش اصلی و زیربخشها باید با یک سطر سفید از یکدیگر، جدا و سیاه (بولد) نوشته شوند. سطر اوّل ذیل هر زیر بخش، بر خلاف سطر نخست پاراگراف‌های دیگر، نباید با تورفتگی آغاز شود.
- زیر بخش‌های هر مقاله نباید از سه لایه فرضاً به صورت 3-1-4 که بیانگر زیر بخشی از بخش سوم مقاله است تجاوز کند.
- معادل لاتین واژههای تخصصی مهم و نام افراد کمتر شناخته شده با قلم Times New Roman در اندازۀ 10 به صورت پانوشت درج شود. به جز اسامی خاص و نام اصول دستور زبان، سایر پانوشتهای لاتین با حرف کوچک آغاز شود.
- شمارة پانوشت‌ها در هر صفحه با یک شماره شروع و از افراط در دادن پانوشت اجتناب شود.
- در صورت استفاده از اختصارات ناآشنا، فهرست آنها قبل از اوّلین کاربرد در پانوشت ذکر شود.
ـ منابع و ارجاعات داخل پرانتز با اندازۀ 10 نوشته شود.
ـ شعرها و هر مطلبی که باید درون پرانتز بیاید با اندازۀ 12 و پاورقی‌های ضروری با اندازۀ 10 نوشته شود.
ـ ابتدای هر بند، با نیم سانتیمتر تورفتگی شروع شود؛ سطر نخستِ زیرِ هر عنوان، نیاز به تورفتگی ندارد.
ـ در منابع پایانی، شروع هر منبع عادی آغاز شود، و اگر منبعی بیش از یک سطر بود، سطر دوم نیاز به تورفتگی دارد.
- چنانچه نویسنده یا نویسندگان در تهیۀ مقاله از منابع مالی سازمان و یا نهادهای خاصی استفاده کردهاند و یا قصد تشکر و قدردانی از کسانی را دارند که در نگارش مقاله از آنان یاری گرفتهاند باید در اولین پانوشت بدون شماره به این مطلب اشاره نمایند.
- در تهیۀ نمودارهای درختی و امثال آن از ابزارهایDraw، Table و Equationدر محیط Word استفاده شود تا تنظیم آنها در نسخة نهایی مشکلی را به وجود نیاورد.
کلیۀ مثال‌ها، نمودارها، و تصاویر باید دارای شمارۀ پیاپی باشد.
- در واجنویسی دادههای مربوط به زبان و یا گویشی ناآشنا از قلم نسخۀ Doulus Sil IPA استفاده شود.
- در ارجاعات چنانچه به نام مؤلفی در داخل متن مقاله اشاره شده است، سال انتشار اثر در داخل پرانتز و در صورتی که مقصود نویسنده ارجاع به صفحۀ خاصی از اثر مورد اشاره است، صفحه مورد نظر پس از علامت دو نقطه (:) در درون آن قرار داده شود. اگر به نام مؤلف در متن تصریح نشده باشد، نام مؤلف مورد ارجاع را نیز باید در داخل پرانتز ذکر شود. اگر اثری بیش از یک جلد داشته باشد، بعد از نام مؤلف شماره جلد اثر ذکر شود و علامت دو نقطه (:) بعد از آن بیاید. مثال؛
- سمیعیان (1983)
- (هدایت، 1342: 184-183)
- (طبری، 2/1375: 584)
- نقل‌قول‌های مستقیم بیش از سه سطر باید به صورت جدا از متن اصلی و با یک سانتیمتر تورفتگی از هر طرف و با همان قلم متن، ولی به اندازۀ 10 نگاشته و در انتهای آن نام نویسنده و سال انتشار اثر و پس از علامت دو نقطه، شمارۀ صفحهای که از آن نقل شده درج شود.
- منابع فارسی و لاتین در دو بخش مجزا در پایان مقاله با ترتیب الفبایی مانند نمونههای ذیل آورده شود. در منابع فارسی نام نویسنده به طور کامل قید و از گذاردن نقطه بعد از آن خودداری شود.
کتاب
بی‌جن خان، محمود (1384). واج شناسی: نظریه بهینگی، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)، مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی.
Chomsky, N. 1981. Lectures on government and binding, Dordrecht, Foris
مقاله
دبیرمقدّم، محمد (1367).ساختهای سببی در زبان فارسی. مجله زبانشناسی، سال پنجم، شماره اوّل، بهار و تابستان، 13-75.
Say, I, and C. Pollard. 1991. An integrated theory of complement control, Language, 67:63-113.
فصل از یک کتاب و یا مقالهای از مجموعۀ مقالات همایشها
Keenan, E. 1988. On semantics and binding theory, In J. Hawkins (ed.),Explaining language universals (99.104-55), Oxford: Blackwell.
رساله
Tomilka, s. 1996. Focusing effects in VP ellipsis and interpretation Doctoral dissertation, university of Massachusetts: Amherst.
اثر ترجمه شده: نام خانوادگی نویسنده، نام کامل نویسنده، (سال انتشار)، نام کتاب به صورت ایرانیک، نام مترجم، محل انتشار صورت ترجمه شدة اثر، نام ناشر.
وبگاههای اینترنتی: نام خانوادگی، نام کامل نویسنده، عنوان مقاله و یا اثر مورد استفاده به صورت کج نویسی، نشانی وبگاه اینترنتی.
- از شمارهگذاری و یا قرار دادن خط تیره در آغاز مدخل‌های فهرست منابع اجتناب شود.
- چنانچه اثری در فهرست منابع بیش از یک سطر را به خود اختصاص میدهد، سطر دوّم به بعد با استفاده از کلید Tab با یک سانتیمتر فاصلة بیشتر از متن ادامه یابد.
- ویراستار مجله در ویرایش ادبی و فنی مقاله بدون تغییر محتوای آن آزاد است.
ابتدای صفحه