نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار باستان‌شناسی دانشکدۀ علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس

2 دانشیار زبان روسی دانشکدۀ علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس

3 دانشجوی دکتری باستان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس

چکیده

استفاده از سبک­های یکسان هنری و معماری در بناها و آثار آیینی یکی از بارزترین و مشهودترین گونه‌ها از روابط فرهنگی و تاریخی میان ملت­هاست. یکی از نمونه­های این پدیده شباهت هنر و معماری در ابنیۀ مذهبی مناطق شمالی ایران، به‌خصوص مازندران، با مساجد جنوب داغستان در منطقۀ قفقاز شمالی است، که با توجه به استیلای سیاسی و اجتماعی ایران تاریخی از دورۀ ساسانی تا پیش از حکومت تزارها، تحت تأثیر فرهنگ و هنر ایرانی بوده و در جغرافیای جهان ایرانی قرار دارد. جنوب این سرزمین، که از راه آبی دریایی از استان­های شمالی ایران آنچنان دور نیست، و شمال ایران به لحاظ هنری و فرهنگی مشترکات زیادی با یکدیگر دارد. در استان مازندران معماری ویژه­ای در برخی بناها از قبیل تکایا، حسینیه­ها و سقانفارها دیده می­شود که شباهت زیادی به بناهای مذهبی موجود شامل مساجد و تکایا در جنوب داغستان دارد که بین قرون 17 تا 19 میلادی ساخته شده­اند. بیشتر شباهت‌ها در استفاده از کنده­کاری­های چوبی، حکاکی و نقاشی در تزئینات داخلی بنا، بر روی ستون، سرستون، بدنه و سقف و یکسانی شکل پلان است که از دوران صفوی ابتدا در مازندران و سپس در داغستان شکل گرفته است. این نوع سبک را امروزه در داغستان همچنان پرسیسکی یا ایرانی می­نامند. این شباهت هنری نشانگر ارتباط هنرمندان و فرهیختگان ایرانی و داغستانی با یکدیگر و نقش ایرانیان در توسعۀ فرهنگی و مذهبی داغستان است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Iranian Art and Architecture in Islamic Buildings of Dagestan

نویسندگان [English]

  • Sayed Mehdi Mousavi Kouhpar 1
  • Mohammad Reza Mohammadi 2
  • Anahita Shahrokhi 3

1 Associate Professor, Department of Archaeology, Tarbiat Modarres University

2 Associate Professor, Department of Russian Studies, Tarbiat Modarres University

3 PhD Candidate of Archaeology, Tarbiat Modarres University

چکیده [English]

Cultural communications among nations consist of various subjects and architectural art styles are the most distinct and recognized subjects in this area of studding. The republic of Dagestan in south of Russian Federation, not only from the past has cultural and historical relation with Iran, but also CT located in the Historical geography of cultural Iran. This relationship was more due to the political and social domination of Iran from Sassanian period till Tsar’s reign in 19th century. This land is close to Northern provinces of Iran, Gilan and Mazandaran. Dagestan has so many cultural interrelationships with these provinces. In the province of Mazandaran very special architectural art style could be observed which is comparable and similar with religious monuments in south Dagestan. These similarities could be seen on wooden decorations such as on columns and windows, painting on roof and walls, plan of the buildings. In this article has been tried to focus on these similarities and compare two styles. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Iranian-Islamic Art
  • religious architecture
  • Cultural
  • Communications
  • Iran
  • Caucasia
آقا قدسی بادکوبی، عباسقلی (1382). گلستان ارم، تهران، مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه.
آکینر، شیرین (1367). اقوام مسلمان اتحاد شوروی، ترجمۀ محمد حسین آریا، تهران، علمی و
      فرهنگی.
 افشار نادری، کامران (1381). معماری ایران، به کوشش نصراالله کسراییان، چاپ اول، تهران، نشر آگه.
الیاده، میرچا (1368). افسانه­ی واقعیت، ترجمۀ نصرالله زنگویی، چاپ اول، تهران، پاپیروس.
              (1384). امر قدسی و هنرمند مدرن در جستجوی امر قدسی ناشناخته، ترجمۀ ابوالفضل حری، زیباشناخت، ش 13، 57-89.
امیراحمدیان، بهرام (1376). جغرافیای قفقاز، تهران، وزارت خارجه.
پیرزاد، احمد (1388). نگرش­های آیینی و مذهبی در سقانفارهای مازندران، کتاب ماه هنر، بهمن، 81-93.
جوادی، محمد هادی (1382). بناهای کرانۀ جنوبی دریای خزر، تهران، چاپ نگین.
رحیم زاده، معصومه (۱۳۷۳). سقانفار نوعی معماری آیینی، وقف میراث جاویدان، ش: ۵، ۱۳۲-۱۳۶.
                        (1382). سقاتالارهای مازندران منطقه بابل وجهی از معماری آیینی، ادارۀ کل میراث فرهنگی استان مازندران.
رضا، عنایت‌االله (۱۳۶۵). ایران و ترکان در روزگار ساسانیان، تهران، علمی و فرهنگی.
ستوده، منوچهر (1349). از آستارا تا استرآباد، جلد 4، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
فشارکی، پریدخت (1356). جغرافیای اقلیمی، چاپ دوم، تهران، دانشگاه تربیت معلم.
قبادیان، وحید (1382). بررسی اقلیمی ابنیۀ سنتی ایران، چاپ دوم، تهران، دانشگاه تهران.
کاظم­زاده، حامد (1388). داغستان، مرزبان شمالی ایران‌زمین، فروزش، ش2، بهار، 66 ـ 71.
مرعشی، میرظهیرالدین (1345). تاریخ طبرستان و رویان و مازندران، به کوشش محمدحسین تسبیحی، مؤسسۀ مطبوعاتی شرق.
مینورسکی، ولادیمیر (1365). تاریخ شروان و دربند، ترجمۀ محسن خادم، تهران، بنیاد دایرة‌المعارف اسلامی.
نیستانی، جواد (1392). چهره­های ضحاک در سقانفارهای مازندران، مجموعۀ مقاله­های نخستین همایش ملی هنر.
ورجاوند، پرویز (1366). تکیه‌ها، دایرة‌المعارف تشیع، زیر نظر احمد صدر حاج سیدجوادی، به کوشش کامران فانی و بهاءالدین خرمشاهی، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
وفایی، شهربانو (1381). سیمای میراث فرهنگی مازندران، تهران،  میراث فرهنگی.
یوسف نیاپاشا، وحید (1385). پیمایشی بر نقوش کوماچه‌سر در سقانفارهای مازندران، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده هنر و معماری.
یکتائی، مجید (1384). شهر باستانی دربند و حصار آن، بررسی‌های تاریخی، سال هفتم، ش1، 19-27.
Абдуллаев, Байрам. 2009. Соколенок, РИА ДАГЕСТАН, 19: 32-48.
Дебиров, П.М. 1976. Резьба по дереву в Дагестан, Махачкала.
Лавров, Л. И. 1951. Формы жилища у народов Северо-Западного Кавказа до середины XVIII века, Советская этнография.№ 4.
Любимова, Г.Н. 1961. Култовые постройки агульских селений горногоДагестана Памятники культуры, выл.3, Махачкала.
Магомедов, Г.Н. Хан. 2001. Архитектура Дагестана, по материалам экспедиции 1950 года, Москва.
Рамазанов Х. Х., А. Р. Шихсаидов, 1964. Очерки истории Южного Дагестана. Махачкала: Дагестанский филиал Академии наук СССР.