آموزگار، ژاله، 1392، یادگار زریران، تهران، معین.
ابن معروف، محمد بن عبدالخالق، 1351، کنز اللغات، تصحیح رضا علوی، تهران، مرتضوی.
ابوالقاسمی، محسن، 1389، دستور تاریخی زبان فارسی، تهران، سمت.
بهار، مهرداد، 1384، پژوهشی در اساطیر ایران، تهران، آگه.
پاینده، محمود، 1366، فرهنگ گیل و دیلم، تهران، چاپخانۀ سپهر.
دهخدا، علی اکبر، 1376، لغت‌نامه، تهران، دانشگاه تهران (دورة جدید).
دیلمی، ابوالفضل، تفسیر دیلمی، نسخۀ شمارۀ 17198 کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی، تهران، کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.
رازی، ابوالفتوح، 1389، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، به تصحیح محمد جعفر یاحقی و محمد مهدی ناصح، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی.
عریان، سعید، 1391، متن‌های پهلوی، تهران، علمی.
غیبی، بیژن، 1396، دوازده متن باستانی، تهران، بنیاد موقوفات افشار.
فردوسی، ابوالقاسم، 1386، شاهنامه، ج 7، به تصحیح جلال خالقی مطلق، تهران، مرکز دائرۀ‌المعارف بزرگ اسلامی.
محمدی، میثم، 1398، «پژاردن، پچاردن/ پجاردن، پیچاردن/ پیچاردن: تأملی در باب جغرافیای گویشی، دایرۀ معنایی و اشتقاق»، فرهنگنویسی، ش 15، ص 169-185.
محمدی، میثم، زیر چاپ، «نوعی ساخت اضافی در پهلوی اشکانی».
مزداپور، کتایون، 1371، «چند واژه از یادگار زریران»، فرهنگ، ش 13، 207-216.
مزداپور، کتایون، 1378، بررسی دستنویس م. او 29: داستان گرشاسب، تهمورس و جمشید گلشاه و متن‌های دیگر، تهران، آگه.
معینی، محسن، 1393، «تفسیر سورآبادی»، دانشنامۀ جهان اسلام.
میرفخرایی، مهشید، 1390، روایت پهلوی، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
نوابی، یحیی ماهیار، 1374، یادگار زریران، متن پهلوی با ترجمۀ فارسی و آوانویسی لاتین و سنجش آن با شاهنامه، تهران، اساطیر.
Bartholomae, Ch., 1961, Altiranisches Wörterbuch, zusammen mit den Nacharbeiten und Vorarbeiten. Strassburg: Karl J. Trübner, 1904, repr. Berlin – New York, Walter de Gruyter.
Benveniste, É., 1932, “Le mémorial de Zarēr,” Jurnal Asiatique, 245-93.
Boyce, M., 1975, A reader in Manichaean Middle Persian and Parthian, (AcIr 9), Leiden, Brill.
Boyce, M., 1987, “Ayādgār ī Zarērān,” Encyclopædia Iranica, Vol. III, Fasc. 2, 128-129.
Boyce, M., 1957, “The Parthian gōsān and Iranian Minstrel Tradition,” Jornal of the Royal Asiatic Society, 10-45.
Cheung, J., 2007, Etymological Dictionary of the Iranian Verb, Lieden, Brill.
Durkin-Meisterernst, D., 2004, Dictionary of Manichaean Texts, Vol. III: Texts from Central Asia and China,edited by Nicholas Sims-Williams. Part 1: Dictionary of Manichaean Middle Persian and Parthian, Turnhout (Belgium), Brepols.
Durkin-Meisterernst, D., 2014, Grammatik des Westmitteliranischen (Parthisch und Mittelpersisch), Wien.
Jamasp-Asana, J. M., 1913, The Pahlavi Texts Contained in the Codex MK II, Bombay ( repr. Tehran,1971-72).
Josephson, J., 1997, The Pahlavi Translation Technique as Illustrated by Hōm Yašt, Uppsala.
MacKenzie, D. N., 1971, A Concise Pahlavi Dictionary, London, Oxford University Press.
MacKenzie, D. N., 1984, “Review of Davoud Monchi-Zadeh, Die Geschichte Zarer’s,” Indo-Iranian Journal 27, 155-163.
Monchi-Zadeh, D., 1981, Die Geschichte Zarer’s, Uppsala, University of Uppsala.
Nyberg, H. S., 1974, A Manual of Pahlavi, Part II: Glossary, Wiesbaden, Harrassowitz.
Pagliaro, A., 1925, Il testo pahlavico Ayātkār-i Zarērān, Rome.
Shaki, M., 1986, “Observations on the Ayādgār ī Zarērān,” Archiv Orientalni 54, 257-271.
Sims-Williams, N., 1981, “Notes on Manichaean Middle Persian morphology,” Studia Iranica 10, 165–176.
Skjærvø, P. O., 1982, “Review: D. Monchi-Zadeh, Die Geschichte Zarēr’s, Uppsala, 1981,” Journal of the Royal Asiatic Society, 191-192.
)