Document Type : Research Paper

Author

Assistant Professor, Department of Language and Literature, Ilam branch, Iran Islamic Azad University Ilam, Iran.

10.22059/jis.2022.342191.1118

Abstract

An effective and useful communication requires an expression that has a proper structure so that it does not threaten the dignity of the participants, and the strategies of Politeness in verbal exchanges are to establish a useful and effective communication by preserving the image of the participants and not threatening the reputation of the speaker and audience; However, contrary to the usual global practice in which the process of democratization of relations, reduction and elimination of differences between the level of participants and the tendency to equality and level, has prevailed, in our society today, it is observed that in some verbal interactions; Consciously or unconsciously, polite expressions, terms and words have been used too much of necessity and necessity, which in addition to violating Grace's "principle of quantity" and threatening the speaker's face, this assumption can also be considered probable. Which is for the purpose of flattery. However, for any purpose, the structure is inappropriate and speakers need to be both aware and have the right verbal communication skills to speak correctly, consciously and artistically in their verbal interactions and their speech has a structural balance, for this purpose in this article In addition to citing the results of the findings of other researchers in this field, in order to achieve a suitable and preferred structure, the conversations of the book "Tales of Amir Ali 1" which has 28 parts and 30 stories modern have been studied and while finding several related examples, and mentioning some One of them in a suitable place in the text of this article, based on the theory of Brown and Levinson Politeness and its , faces and indicators and capacities of pronouns, verbs and broad terms of Persian language and review and analysis of all data in a descriptive-analytical method for this question. What is the structure of polite and flattering expressions in verbal exchanges? And other possible questions related to the position have been answered appropriately and new tricks have been proposed that are unprecedented. That is, it is an innovative and new solution.

Keywords

Main Subjects

منابع
آذرپرند، سهراب (1398)، «تغییرات راهبرد زبانی خطاب براساس نظریۀ ادب براون و لوینسون بین استادان و دانشجویان ایرانی؛ مطالعۀ موردی: دانشگاه تهران». فصلنامۀ زبان‌شناسی اجتماعی، دورۀ 2، شمارۀ 2 (پیاپی 6)، صفحات 73ـ98.
آهنگر، عباسعلی؛ مجاهدی رضائیان،ستاره؛ اسفندیارپور، فریبا (1399)، «بررسی تأثیر قدرت مخاطب بر گزینش راهبردهای ادب در کنش گفتاری نصیحت کردن در زبان فارسی». فصلنامۀ زبان‌‌شناسی اجتماعی، دورۀ 3، شمارۀ 2 (پیاپی 10)، صفحات 85ـ101.
افلاکی، شمس‌الدین احمد (1362)، مناقب العارفین، با تصحیحات و حواشی و تعلیقات تحسین یازیجی، چاپ 2، تهران، دنیای کتاب.
خانیان، حمید (1392)، مدیریت زبان، گرگان، نوروزی.
خدایی‌مقدم، معصومه؛ الیاسی، محمود؛ شریفی، شهلا (1396)، «توصیف و تحلیل چند واژۀ مؤدبانه و کارکرد آن‌‌ها در زبان فارسی در چارچوب نظریۀ ادب براون و لوینسون»، زبان‌پژوهی، سال 9، شمارۀ 22، صفحات 25ـ53.
درکیچ‌، منیر (1386)، «چرا خارجی‌ها تعارف‌ فارسی‌ را نمی‌فهمند؟»، نامۀ پارسی، سال 12، شمارۀ 1 و 2، صفحات 17ـ42.
رحمانی، حسین (1393)، «نگاهی به قدرت و جنسیت از منظر ادب و بی‌ادبی در رمان‌های نوجوانان فارسی‌زبان». زبان و زبانشناسی، دورۀ 10، شمارۀ 20، صفحات 31ـ56.
سعدی شیرازی، مصلح‌الدین عبدالله (1368)، بوستان، تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی، تهران، خوارزمی.
شرف‌‌زاده، محمدحسین؛ بنی‌‌زمانی، مجید (1397)، «کاربرد راهبردهای ادب توسط دبیران ایرانی در موقعیت کنش گفتاری پیشنهاد»، پازند، سال 14، شمارۀ 52 و 53: صفحات 57ـ81.
شمیسا، سیروس (1374)، کلیات سبک‌شناسی، چاپ 3، تهران، اندیشه.
طوسی نصرآبادی، محمدرضا؛ زندی، بهمن؛ محمودی بختیاری، بهروز؛ قلی‌فامیان، علیرضا (1389)، «ادبِ زبانی در متون تعلیمی امام محمد غزالی»، پژوهش‌های زبانشناسی تطبیقی، سال 9، شمارۀ 17، صفحات 219ـ237.
کشوردوست، آذر (1392)، «بررسی اصول گرایس در داستان سیاوش در شاهنامه»، زیباشناسی ادبی، دورۀ 4، شمارۀ 17، صفحات 133ـ154.
مدرسی تهرانی، یحیی (1386)، درآمدی بر جامعه‌شناسی زبان، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
نبویان، امیرعلی (1391)، قصه‌های امیرعلی 1، چاپ 10، تهران، نقش و نگار
یول، جورج (1385)، کاربردشناسی زبان، ترجمۀ محمد عموزادۀ مهدیرجی و منوچهر توانگر، تهران، سمت.
 
Al-Shboul, Y. & Zarei, N. (2013). Gender differences in the appropriateness of advice-giving among Iranian EFL learners. International Journal of Language Learning & Applied Linguistics World (IJLLALW). 3(4), 88-98.
Borderia-Garcia, A. M. (2006). The acquisition of pragmatics in Spanish as a foreign language: Interpreting and giving advice. Doctoral dissertation. University of Iowa.
Brown, P. & S. Levinson (1987), Politeness: Some Universals in Language Usage. Cambridge: Cambridge University Press.
Farashian, A. & Muthusamy, P. (2016). Pragmatic variations in giving advice in L2 by Malaysian postgraduate students: The situational effects. English Language Teaching, 9(5), 179-191.
Goffman, E. (1967). Interaction Ritual: Essays on Face-to-Face Behaviour. Anchor Books, Nueva York.
Hinkel, E. (1997). Indirectness in L1 and L2 academic writing. Journal of Pragmatics, 27(3), 360-386.
Nwoye, Onuigbo G. (1992), Linguistic politeness and socio-cultural variations of the notion of face. 33-1756. Journal of Pragmatics no.18 (4):309-328.
Levenston, E. (1975). Aspects of testing the oral proficiency of adult immigrants to Canada. Papers on Language Testing. 19(74),67-74.
Searle, J. (1969), Speech Acts. Cambridge: Cambridge University Press.
Sifianou, M. (1992), Politeness Phenomena in England and Greece. A Cross-Cultural Perspective. Oxford: Clarendon Press.
Ukosakul, M. (2005), "The Significance of Face and Politeness in Social Interaction as Revealed through Thai Face Idioms". Broadening the Horizon of Linguistic Politeness. R.T. Lakoff & S. Ide (eds. (Amsterdam: John Benjamin's Publishing Company.pp. 117-128.
Watts, R. J. (2003), Politeness. Cambridge: Cambridge University Press.