Document Type : Research Paper

Authors

1 Ph. D Candidate Archaeology, University of Tehran,Tehran, Iran.

2 Associate Professor Archaeology, University of Tehran,Tehran, Iran.

Abstract

Coins are the most convincing documents used in the definitive chronology and measurement of political, economic and cultural transformations of past eras. Coins of each period represents the political sovereignty, script, language, art, religion, civilization, socio-economic status, trade relations of the nation and the countries of their past. Numismatics is an interdisciplinary knowledge that provides unique information to archaeologists, historians, sociologists and social scientists, political scientists, economics, linguistics, art and symbolism, etc. This is precisely why reflection in this group of archaeological evidence is important for scholars, historians, and archaeologists. The Bavand dynasty/Bavandian (651-1349 AD) were one of the Shiite families that for centuries, especially during the Abbasid caliphate, ruled and minted coins in the northern regions of the Alborz Mountains. Although the Bavandian were often independent rulers, but were sometimes subjugated by their contemporary caliphs and sultans. Now, the question arises that with which characteristics of the Bavandian coins can be used to distinguish from other coins of the Islamic era? The aim is to find out how the Bavandian differentiated their coins from the coins of the Abbasid caliphs and, and precisely, depending on which of the local and regional governments they minted their coins.The results of the present study show that    the Bavandian struck coins to prove their sovereignty, consolidate their power and their relative independence. Although due to political-security reasons, they had to temporize with the Abbasid caliphs, but by tapping the phrase "Ali Wali Allah" on the back of the coins, they have managed to establish themselves as a Shiite government independent of the caliphs.

Keywords

قرآن کریم
ابن اثیر، علی بن محمد، 1371، الکامل فی التاریخ، ترجمۀ عباس خلیلى، ابوالقاسم حالت، تهران، مؤسسه مطبوعاتی علمی.
ابن اسفندیار، بهاءالدین محمد بن حسن اسفندیار کاتب، 1389، تاریخ طبرستان، به تصحیح عباس اقبال، تهران، اساطیر.
آورزمانی، فریدون و علی‌اکبر سرفراز، 1395، سکه‌های ایران: از آغاز تا دوران زندیه، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
باسورث، ادموند کلیفورد، 1381، سلسله‌های اسلامى جدید: راهنماى گاه‌شماریو تبارشناسى، ترجمۀ فریدون بدرهاى، تهران، مرکز بازشناسی اسلام.
الذهبی، مصطفی، تحریر الدرهم و المثقال و الرطل و المکیال و بیان مقادیر النقود المتداوله بمصر، الکرملی، انستاس، رسائل فی النقود العربیه و الاسلامیه و علم النمیات، چ 2، قاهره 81 – 109، 1987میلادی
رضایی باغ بیدی، حسن، 1393، سکه‌های ایران در دورة اسلامی، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
زمخشری، جارالله ابوالقاسم محمود بن عمر، مقدمه الادب، به کوشش ی.گ. وتسشاین، لبسیا، 1834.
ستارزاده، ملیحه، 1389، سلجوقیان، تهران، سمت.
سلیمانی، سعید، 1396، تاریخ سکه در دودمان‌های محلی ایران (قرون سوم و چهارم هجری قمری)، تهران، برگ نگار تاریخ.
طبری، محمد بن جریر طبری، 1352، تاریخ طبری، ترجمۀ ابوالقاسم پاینده، تهران، اساطیر،
مقریزی، احمد بن عبدالقادر، 1987، کتاب النقود القدیمه الاسلامیه، قاهره، الکرملی، انستاس، رسائل فی النقود العربیه و الاسلامیه و علم النمیات.
وثیق، منصوره، دنانیر، 1387، سیر دینار در تاریخ پولی ایران، تهران، ستوده.
Treadwell, L. 2002, Buyid Coinage: A Die Corpus (322-445 A.H.), Oxford, Hardcover – April 1.
Grierson, Ph, 1960, The Monetary Reforms of Abd al- Malik: their Metrological Basis and Their Financial Repercussions, journal of the Economic and Social History of the Orient, vol.3, no. p241-264.
Bartholomae, 1904.Altranisches Worterbuches, Strassburg.
Kapadia, D. D, 1953, Glossary of Pahlavi Vendidad, Bombay.