مهدی قادرنژاد حمامیان؛ عبدالله آقائی
چکیده
شکار از نخستین اعمالی است که بشر در طول تاریخ خود همواره سعی در تصویر آن داشتهاست. در ایران باستان شکار نقش دینی و آیینی داشته و از جایگاه مهمی برخوردار بودهاست. در این میان، میترائیسم یکی از ادیانی است که به انگارۀ شکار از راه تصویر کردن آن استمرار بخشیدهاست. یکی از این تصاویر، صحنۀ شکار میترا در مهرابۀ دورااروپوس است. تکرار این ...
بیشتر
شکار از نخستین اعمالی است که بشر در طول تاریخ خود همواره سعی در تصویر آن داشتهاست. در ایران باستان شکار نقش دینی و آیینی داشته و از جایگاه مهمی برخوردار بودهاست. در این میان، میترائیسم یکی از ادیانی است که به انگارۀ شکار از راه تصویر کردن آن استمرار بخشیدهاست. یکی از این تصاویر، صحنۀ شکار میترا در مهرابۀ دورااروپوس است. تکرار این انگاره را در تاق بستان در صحنۀ شکار شاه شاهد هستیم. در مقالۀ حاضر، برای مطالعۀ استمرار انگارۀ صحنۀ شکار (میترای شکارگر به شاه شکارگر)، از رویکرد شمایلشناسی اروین پانوفسکی استفاده میکنیم. باید گفت استمرار و تکرار تصویر، منطق درونی شمایلشناسی است. پرسش اصلی مقالۀ حاضر این است که چرا نقشبرجستۀ شاه شکارگر در تاق بستان تداوم یا استمرار مفهومی همان انگارۀ میترای شکارگر در نقاشی دیواری دورااروپوس است؟ روش تحقیق در این مقاله، توصیفی ـ تحلیلی است و مطالب به طریق اَسنادی و کتابخانهای گردآوری شدهاند. با توجه به دو تصویر مطالعهشده، میتوان گفت انگارۀ شکار، عملی با هدف نمایش مبارزه بین میترا ـ شاه و غلبه بر نیروهای شر بودهاست و در این راه اعمالی چون آموزش اصول اشرافیگری، طی کردن مراحل جوانی ـ عیاری، عمل قربانی، کشتن گراز و نماد همراه آن، پیوسته با عمل شکار هستند. مطالعه شمایلشناختی انگارۀ شکار نشان میدهد مفهوم شکار در کنار اینکه واجد ارزش تاریخی، فرهنگی، دینی ـ سیاسی است، از معنای صِرف آن فراتر رفته و در طول زمان استمرار یافته و در تصاویر دورههای مختلف ازجمله در تاق بستان تکرار شدهاست.
الهه پنجه باشی
چکیده
در زمان معاصر نشانه در مرکز توجه انسان قرارگرفته و ازجمله موضوعاتی است که بهطور عمده مورد بازاندیشی واقعشده است. نقاشی دورۀ قاجار در دهههای اخیر، شاهد تحول و تقویت خوانش نشانههای تصویری بوده است. یکی از نشانههای اصلی در هنر دورۀ اول قاجار نشانه پرنده است بهوفور در هنر نقاشی این دوراندیده میشود. پانوفسکی با طرح تفسیر شمایلشناسانه ...
بیشتر
در زمان معاصر نشانه در مرکز توجه انسان قرارگرفته و ازجمله موضوعاتی است که بهطور عمده مورد بازاندیشی واقعشده است. نقاشی دورۀ قاجار در دهههای اخیر، شاهد تحول و تقویت خوانش نشانههای تصویری بوده است. یکی از نشانههای اصلی در هنر دورۀ اول قاجار نشانه پرنده است بهوفور در هنر نقاشی این دوراندیده میشود. پانوفسکی با طرح تفسیر شمایلشناسانه میان مطالعاتی که درزمینۀ تاریخ هنر و مطالعات سایر رشتههای علوم انسانی صورت میپذیرد پیوند برقرار میکند. در مطالعات تطبیقی همیشه یک اثر را از حیث خصلتهای صوری و فرمال موردبررسی قرار نمیدهیم، بلکه میان یک اثر با ادبیات، فلسفه... و نظام اجتماعی آن دوران و سایر نظامهای فرهنگی پیوند برقرار میکنیم. رها از اینکه هنرمند چنین قصدی را داشته یا نداشته است. در جستجوی این مسئله ابتدا با مقولات کلیدی در حوزۀ نظری بر اساس نظریهپردازی اروین پانوفسکی (1968-1892) میلادی بهعنوان گرایش نظری پژوهش مورد واکاوی قرارگرفته و بر این مبنی سؤال اصلی پژوهش به این قرار است: پرنده در نقاشی پیکره نگاری درباری دورۀ قاجار در زنان و مردان از چه جایگاه معنایی بنا بر آرا پانوفسکی برخوردار است؟ محتوای پژوهش حاضر کیفی است و بر اساس روششناسی تاریخی- تحلیلی و شیوۀ گردآوری کتابخانهای صورت گرفته است. نتایج یافتهها حاکی از آن است که نمایش و حضور پرنده در هنر قاجار متأثر از هنجارهای زیباییشناسی ایران در دورههای قبل است. پرنده در این آثار بهمثابه نمادی فعال و پویا در تعادل با پیکره تصویر قرارگرفته و در تکامل فرایند نهایی تصویر نمودار میشود.