بررسی مثل‌واره‌ای منتسب به سعدی و وصّاف

جواد بشری

دوره 10، شماره 1 ، شهریور 1399، ، صفحه 65-80

https://doi.org/10.22059/jis.2020.285671.699

چکیده
  در برخی کتب نثر اواخر سدۀ هفتم و اوایل سدۀ هشتم و پس از آن، به کلام موزونی با کارکردی مثل‌گونه استشهاد شده که شباهت زیادی به مصرعی از سروده‌های سعدی دارد؛ در حالی که در تاریخ وصّاف، این مصرع به مؤلف تاریخ، انتساب یافته است. در این گفتار با نگاهی چندوجهی ابتدا ضبط تعدادی از دستنویس‌های کلیات سعدی در موضع مربوط به مصرع مزبور بررسی خواهد ...  بیشتر

پدیدارشناسی بایسته‌های عینی و ذهنی شهریار آرمانی در انگاره‌ ایرانیان؛ قبل و بعد از اسلام( مطالعه موردی نصیحةالملوک سعدی و اندرزنامه بزرگمهر در شاهنامه فردوسی)

سید نصراله حجازی؛ وحید بهرامی

دوره 9، شماره 1 ، مرداد 1398، ، صفحه 61-80

https://doi.org/10.22059/jis.2019.73428

چکیده
  اندرزنامه نویسی میراث ارزشمندی است که به بازنمایی خرد سیاسی ایرانیان می­پردازد. محتوای اندرزنامه‌ها، همان‌گونه که از نامش پیداست، اندرزهای اخلاقی، مذهبی و سیاسی و اجتماعی نخبگان و مصلحان نسبت به شهریارِ زمان است. خطاب وارگی اندرزنامه‌ها، ترسیم‌کنندۀ شاه ایده آل و آرمانی نخبگان ایرانی است. در نگاشتن اندرزنامه‌ها به عنوان تبلور ...  بیشتر